Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Duo Reges: constructio interrete. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Quid dubitas igitur mutare principia naturae?

Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Beatus sibi videtur esse moriens. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Ego vero isti, inquam, permitto.

Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Si longus, levis. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?

Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;
Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
An nisi populari fama?

Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.
Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Que Manilium, ab iisque M.

Istic sum, inquit.: Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;
Bork: Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
Moriatur, inquit.: Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem esse velint qui honestate summum bonum metiantur.

Nam ex eisdem verborum praestrigiis et regna nata vobis sunt
et imperia et divitiae, et tantae quidem, ut omnia, quae
ubique sint, sapientis esse dicatis.

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Quid enim perversius, quid intolerabilius, quid stultius quam bonam valetudinem, quam dolorum omnium vacuitatem, quam integritatem oculorum reliquorumque sensuum ponere in bonis potius, quam dicerent nihil omnino inter eas res iisque contrarias interesse?